Etnik Temizliğe Karşı Boston Grubu’nun başkanı Victoria Poupko yayınladığı bir mesaj ile uygar dünya insanlarına ve uygar devletlerin liderlerine Kadirov’un Rusyası’na yönelik yaptırım uygulama çağrısında bulundu.

Victoria Poupko’nun Açıklaması:

Kadirov’un Rusyasına Yaptırım Uygulayın!

“Uygar Dünya Devletlerinin Liderlerine ve Uygar Dünya İnsanlarına Çağrı”

Victor Pupkov ve Anna Politkovskaya’dan sonraki 2 numaralı insan hakları savunucusu, gazeteci Natalya Estemirova kaçırıldı ve öldürüldü. Demokratik dünya ise Rusya’ya hiç bir şey yapmayarak Viktor Pupkov, Anna Politkovskaya, Alexander Litvinenko, Stanislav Markelov ve pek çok ünlü olmayan ismin katledilişinden ders almadığını gösterdi. Şimdi KGB tüm Rus insan hakları savunucularını yakın zaman içerisinde birer birer ortadan kaldırarak Rusya’yı yavaş yavaş orta çağ karanlığına götürme planları yapıyor. “Kadirov’un Rusyası” olarak adlandırılabilecek bu rejimde kaçırılan insanlar acımasızca dövülerek öldürülüyor ve bunu çoğunlukla Çeçenya’nın hükümdarı -yakında tüm Rusya’nın- vahşi hayvan, mutant Ramzan Kadirov kendisi yapıyor (Bu konuda yazılan makalelerden birisi olan J.Chivers’in çalışması 1 Şubat 2009 tarihli New York Times gazetesinde bulunabilir). Kadirov’un “cesur” katilleri güpegündüz iğrenç bir cinayet işledi: dört adam bir kadını zorla kendi araçlarına bindirerek süratle oradan uzaklaştı. Daha sonra onu öldürdüler (iki kurşun: birisi kafasına, birisi göğsüne) ve cesedini evinden 120 mil uzaklıktaki bir yolun kenarına fırlattılar.

Natalya Estemirova, 14 yaşındaki bir kız çocuğunun yalnız annesi, yarı Çeçen yarı Rus kökenli ünlü Rus insani örgüt Memorial’in Çeçen temsilcisiydi. 2001 yılında Çeçenya’da öldürülen Victor Pupka ile birlikte 2000 yılında “boevics (isyancılar)” isimli oldukça uzun bir makaleyi yazmış, ve isyancıların neredeyse tamamının “terörist” olarak nitelendirilebilecek faaliyetleri olmadığını; onların acımasız savaş nedeniyle evlerini ve köylerini Rus işgalcilerden korumak amacıyla silahlanmak zorunda kalan sıradan yerel gençler olduğunu aktarmıştı.

Natalya Estemirova o zamandan bu yana da durmaksızın çoğunlukla Çeçenya’da yaşanan tamemen masum sivil halka yönelik cinayetlere, adam kaçırmalara ve işkencelere karşı mücadele etti. Sivil halkın suçlandığı korkunç suçların ardında yatan tek neden Devlet Başkanı Maskhadov’ı desteklemeleri ya da direniş gösteren militanların akrabaları (yaşlılar ve çocuklar dahil olmak üzere) veya yakın çevrelerinden olmalarıydı.

Natalya Estemirova en karmaşık ve en cani kaçırılma olayları ile cinayetleri araştırıyordu; Çeçenya’da kaybolan insanlarla ilgili tüm delilleri titizlikle topluyordu. Tıpkı Anna Politkovskaya gibi o da gözüpek bir isimdi. Son araştırması olan Maskhud Abdullaev dosyası Kadirov’un ve adamlarının sabrını taşırdı, bu dosya çok ürkütücüydü ve Maskhud ile ilişkisi tüm masum isimler toplu kıyıma uğrayabilirdi. Estemirova ilk kurban oldu. Dosya öyle ilginç ve öyle korkunç ki üzerinde durulması gerekiyor.

Maskhud Abdullaev, 1987 doğumlu, çok ünlü olan Kaire’deki İslami Al-Azhar Üniversitesi’nin bir öğrencisi, yeraltı Çeçen Cumhuriyeti İçkerya devletinin üyelerinden ve silahlı Çeçen direnişinin önde gelen isimlerinden birisi olan Supyan Abdullaev’in oğlu. 1999 yılında Maskhud 12 yaşında bir çocuk iken annesi ve dört kardeşiyle birlikte Rus bombalarından kaçarak Azerbaycan’a gitti. O günlerde Maskhud’un annesi Satsita Abdullaeva eşi Supyan Abdullaev’den boşanmıştı.

27 Mayıs 2009 tarihinde, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Barack Obama’nın bu üniversiteden Müslüman dünyasına yaptığı o meşhur konuşmadan sadece bir hafta önce, Obama’ya bir hediye verildi: Mısır polisi düzenlediği operasyonda çoğunluğu Çeçen olan Kuzey Kafkasyalı öğrencilerin pasaportlarını ve oturma izinlerini kontrol etti. Operasyonun ardında yatan neden: Maskhud Abdullaev’i tutuklamak olabilir. Zira Mısır’daki Rus büyükelçiliğiyle oldukça dikkatli bir şekilde yürütülen işbirliği ile bu operasyon yapıldı. Operasyonda pek çok öğrenci toplandı ve içleriden Maskhud Abdullaev’in de olduğu bir grup Rusya’ya sınırdışı edildi. Tüm öğrenciler biri hariç daha sonra serbest bırakıldı. Serbest bırakılmayan Maskhud Abdullaev’di. Belgelerinde problem yoktu. Mısır yasalarının istediği gibi Mısır’da ikamet etmesi için gerekli olan öğrenci vizesi bitmeden iki hafta önce vizesini uzatmak için başvuruda bulunmuştu. Bu konuyla ilgili pasaportuna basılmış bir mühür bulunuyor.

9 Haziran 2009 tarihinde Maskhud Abdullaev bir diğer öğrenci Ahmed Azimov ile birlikte elleri kelepçenmiş bir şekilde #MS729 numaralı Kaire-Moskova seferini yapacak uçağa bindirilmek üzere havaalanına getirildi. Uçak Moskova saati ile 17.25’te Moskova Domodedovo Havaalanı’na iniş yaptı. Birkaç Rus hak savunucusu da Maskhud’u havaalanında karşılayarak bir geceliğine misafir etmek amacıyla Domodedovo Havaalanı’nda onu bekliyordu (Maskhud’un Moskova’da ne bir akrabası ne de bir tanıdığı yoktu). Saat 22.00’den sonra Ahmed Azimov (havaalanında KGB ajanları tarafından sorguya çekildi) dahil olmak üzere tüm yolcular çıkış yaptı, insan hakları savunucuları havaalanı görevlilerine, gümrük memurlarına, sınır kapısında bekleyenlere Maskhud’u sormaya başladı. Gece yarısına kadar hak savunucularına verilen yanıt, Maskhud’un içeride olduğu ve kısa bir süre sonra çıkışta görüleceği şeklindeydi. Gece saat 2.00’ye kadar Maskhud halen ortalarda görünmediği için insan hakları savunucuları yeniden Maskhud’u sormaya başladı. Bu kez verilen yanıt Maskhud’un içeride olmadığı v muhtemelen havaalanından ayrılmış olduğuydu. Bunun bir yalan olduğu açıktı. Gece saat 3.00’te pasaport kontrolünde görevli olan kişi Maskhud Abdullaev’in kendi listesinde görünmediğini söyleyerek resmi bir araştırma için kayıp başvurusunda bulunmaları tavsiyesinde bulundu. Genç bir adam Rusya’nın en güvenli havaalanı Domodedovo’da kayboldu.

Bir hafta sonra Maskhud’un annesi tüm soruşturma komisyonlarına ve hatta İnterpol’e oğlunun kaybolmasıyla ilgili başvuruda bulundu. Uluslararası Af Örgütü ve birkaç sivil toplum örgütü de benzer başvurular yaptı. Bu durumdaki intiba Maskhud Abdullaev’in uçaktan aşağıya atılmış olduğuydu.

Endişeyle geçirilen sessiz on günün sonunda, aniden, Maskhud Abdullaev Grozny’deki “Tochka opory” (Tahammül Noktası) isimli bir tv yorumcusunun programında Çeçence söyleşi yaparken ortaya çıktı. Pencereden gördüğü Grozny’nin güzel maskesi ve ibadet özgürlüğü hakkında konuşuyordu; Çeçenya’daki huzur ve serbestlik hakkında da konuşan Maskhud: “Pencereden baktığınızda insanların geceleri bile sokaklarda yürüdüğünü görebilirsiniz” diyordu; öylesine hoş şeyler anlatıyordu ki konuşanın Maskhud olduğu konusunda tereddütler oluştu. 1999 yılında ayrıldığı ve daha sonra geri dönme şansı bulamadığı ülkesini görmek ve yazı arkadaşlarıyla beraber geçirmek için Çeçenya’ya geldiğini de söyledi. Daha sonra tekrar Mısır’a dönerek üniversite eğitimine devam edeceğini söyleyen Maskhud’un söyleşisi boyunca ekrana sık sık Supyan Abdullaev’in fotoğrafı getirildi ve babasının eylemlerini kabul edip etmediğiyle ilgili sorulan soruya da, elbette hayır diyerek yanıt vererek babasını Çeçenya’ya gelerek yöneticilerle diyalog kurmaya davet etti.

Maskhud serbest olduğunu ve gözaltında tutulmadığını; arkadaşlarıyla buluştuğunu ve onlarla konuştuğunu söyledi. Bu açıkça bir yalandı. Kesinlikle bunları söylemeye zorlandı, çünkü tv programının ardından Maskhud yeniden ortadan kayboldu. Televizyon ekranlarında görünmesine rağmen, aslında hiç bulunamadı. Maskhud babasını teslim olmaya zorlamak için kullanılacak. Hiç kimsenin şüphesi yok ki, Maskhud şu anda gözaltında tutuluyor ve muhtemelen de işkence görüyor. Fakat bilgi edinmek amacıyla değil, onun bir şey bilmediği ortada, sadece eğlenmek, babasını ve özellikle annesini cezalandırmak için.

Televizyon programından dört gün sonra, 3 Temmuz 2009 tarihinde Kadirov’un Çeçen devletinin internet sitesinde Maskhud’un İnsan Hakları Yöneticisi Nurdi Nukhadzhiev ile Grozny’de biraraya geldiği açıklandı; oysa bu adam Natalya Estemirova Maskhud’un nerede olduğunu ve durumunun nasıl olduğunu sorunca sinirlenerek Natalya’ya “Bu konuya bulaşma” dedi.  Maskhud’a yardım etmeye söz vererek ona bir Rus pasportu temin edeceğini, haklarını savunacağını ve hatta ona kendi kitabını hediye ettiğini söyledi.

Bu Çeçenya’daki iktidarın şimdiki yöntemi.

Maskhud halen hayattayken serbest bırakılmalı! Eğer serbest bırakılmazsa, dünya “Kadirov’un Rusyası”na mümkün olduğunca yaptırım uygulamalı! Maskhud’un ailesi tüm Avrupa ülkeleri ve Amerika Birleşik Devletleri’nce davet edilmeli, ve onlardan birisince sahiplenilmelidir. Maskhud’un dört kardeşinin hayatı halen tehlikede.

Victoria Poupko“