Aftenposten adlı Norveç gazetesi, Çeçen Cumhuriyeti İçkerya’nın III.Devlet Başkanı Aslan Maskhadov’un halen bir mülteci olarak Norveç’te ikamet eden oğlu Anzor Maskhadov’un bir mektubunu yayınladı.

Mektubun tam metni:

Bjørn Nistad, 7 ve 15 Nisan 2010 tarihlerinde Afterposten’de yayınlanan yazılarında beni, babam Aslan Maskhadov’u ve tüm Çeçen halkını terörist olmakla itham etti. Hayatını kaybeden akrabalarımızın anısına, tarihine saygı duyan bir kişi olarak beni derinden etkileyen bu konuyla ilgili yorumda bulunmak istiyorum.

Babam ve kendimle gurur duyuyorum zira ülkemizin savunmasında diğer Çeçenlerle birlikte omuz omuza yer alabildik.

Pek çok ülke diğer devletler tarafından işgal edilmiştir ve işte bu da halkların başkaldırmasının ardında yatan nedendir. Tüm uluslar anavatanlarını ve halkını koruma hakkına sahip oldukları gibi bu aynı zamanda bir görevdir. 1940 yılında Naziler tarafından işgal edilen Norveç ile karşılaştıralım. Norveç halkı direnişe katılarak işgale karşı savaştı. Hepsi birer kahramandı, ancak Naziler onlara teröristler diyordu!

Direnişe Önderlik Etti

Babam işgale karşı direnişe liderlik etti. Aslan Maskhadov’un kimi terörist saldırıların arkasındaki isim olduğunu kanıtlayacak hiçbir delil yoktur. Liderlik ettiği saldırılarda hedef her zaman Rus askeri güçleriydi. Rus yetkililer ve Rus medyası, Çeçen savaşçılar tarafından Rus tanklarının yok edilmesini terörist bir eylem olduğunu iddia ettiler. Belki de Bjørn Nistad’ın yazılarında bahsettiği terörist eylemler bunlardır?

Oysa Bjørn Nistad oldukça kolay bir şekilde, “Asker Anneleri” adlı Rus derneği ile bağlantı kurabilir ve savaş sırasında kaç esirin Rusya’ya iade edildiğini sorabilirdi. Savaş sırasında esir düşmüş düşman askerlerinin aileleri ile iletişime geçilerek çocuklarını götürmelerinin istenmesi gibi bir hikayeyi daha önce hiç duydunuz mu?

Rus anneler bize geldiler ve çocuklarını geri aldılar. Babam savaş sırasında Rusya’ya başvuruda bulunurak Grozny’deki yüzlerce ölünün toplanmasını istedi, ancak bu talebi Rus generaller tarafından reddedildi. Babam neden savaşa bir son vererek barış görüşmeleri yapmak istedi? Babam bir terörist miydi?

Tüm akrabalarımız Rus Güvenlik Servisi (FSB) tarafından kaçırılmışken, babam niçin Beslan’a giderek rehin alınanlara yardım etmeyi kabul etti? Beslan’da katledilen çocukların anneleriyle buluştum. Onların suçlamaları babama değil, Putin’e yönelikti.

Savaşta Acı Çekmek

Savaştan etkilenerek bunun çilesini çeken insanları görmek, bunlar Çeçen, Rus ya da başka bir milletten olsunlar fark etmez bana acı veriyor.

Ocak 2005’te Aslan Maskhadov savaşa bir son vermek için tek taraflı ateşkes ilan etti ve Kremlin’i akan bu kanı durdurmak için görüşmelere davet etti. Ancak bu girişime cevap olarak Ruslar babamı öldürdü. O günden sonra pek çok insan öldürüldü, işkence gördü ya da kaçırıldı. Eğer Kremlin bu savaşa son vermeye karar vermiş olsaydı, pek çok yaşamı kurtarabilirdik.

Aslan Maskhadov savaşın içerisinde yer aldı, ancak her zaman savaş hukukuna, uluslararası sözleşmelere ve insan hayatına saygı gösterdi. Rusya, naşını akrabalarına vermeyi reddettiği için, ailemiz halen onun cenazesini gömememiş durumdadır. Rusya’da bir terörist olarak adlandırılıyor, ancak bu tanımlamanın ne gerçek bir dayanağı vardır ne de herhangi bir mahkeme kararı bunu ortaya çıkaramamıştır.

27.04.2010/Oslo

Anzor Maskhadov

Not. Konuyla ilgili haberin internet sitemizde yer almasından sonra Anzor Maskhadov doğrudan editörlerimizle bağlantıya geçmiş ve mektubun Norveç dilinden yapılan tercümesinde bazı hatalar olduğunu belirterek düzeltilmiş şeklini bize iletmiştir. Bu tercüme hatasından dolayı okuyucularımızdan özür diliyoruz.