Savaşın Çocuklarının da Rüyaları Var
Alınyazıları çoktan yazılmış savaşın mağrur Çeçen çocukları için. Bir kısmı sakat doğmuş ve bir kısmı sakat kalmış, bir kısmı işkencenin ne olduğunu görmüş ama bir kısmı babasını bile hiç görmemiş, bir kısmı bombaların altında yaşamayı öğrenmiş ama bir kısmı adını bile öğrenememiş, çünkü onlar annelerinin karnında dünyayı görmelerine izin verilmeden Rus askerlerince katledilmiş.
Kimisine birgün, artık sen bir mültecisin demişler ama onun bir çocuk olduğunu unutmuş ve herşeyi anlamasını beklemişler. Oysa, o mülteci çocuk ardında hiçbirşeyi bırakmamış. Her gece rüyasında dedesi ile ata bindiği günleri, büyükannesinin pişirdiği yemekleri, kedisini, köpeğini, özenle sakladığı oyuncaklarını, dağlarda özgürce koştuğu günleri görmüş. Her gece rüyasında bir de kabus görmüş, kurşunlar, bombalar, çığlıklar ve işkencelerle dolu.
Çocuklukları çalınmış, yüzlerindeki gülümsemeleri silinmiş, ilkbaharın ve yazın anlamını unutmuş, eğitim hakları gaspedilmiş bu çocuklara yüreklerinden geçen en büyük arzuları sorulmuş.
Bu çocuklardan bir tanesi, “Abim özgürlüğümüzü bize geri vermek için evimizden ayrıldı. Giderken başımı okşadı, koca adam geri döneceğim merak etme dedi ama ne kadar olduğunu hatırlamıyorum. Onu çok özledim ve abimin özgürlüğümüzle birlikte geri dönmesini istiyorum.” demiş.
Bir başkası, “Babam, üç erkek kardeşim ve kuzenim Rus askerleri tarafından öldürüldükten sonra biz Çeçenya’ dan ayrılmışız. Benim en büyük isteğim Çeçenya’ ya geri dönüp akrabalarımızı ziyaret etmek. Ben hiçbirisini görmedim. Yedi yıldır görmediğim ablam ise onlarla beraber. Üç çocuğu var, ikisi erkek ve biri kız. Bazen telefonda konuşuyoruz ve kız olanın bana çok benzediğini söylüyor. Ama konuşurken ağlıyor, bizi özlediğini söylüyor. Annem de çoğu zaman ağlıyor ve kızını özlediğini söylüyor. Ben de ağlamasın diye evde kalıp annemi mutlu etmeye çalışıyorum. Benim en büyük dileğim, Rusların ülkemizden ayrılması ve Çeçenya’ ya dönüp akrabalarımla beraber yaşamak.” şeklinde yazmış dileğini bir büyük edasıyla.
Bir diğeri, “Her gün Allah’ a kazanmamız için dua ediyorum. Benim en büyük dileğim bu, çünkü biz kazandığımızda evimize döneceğiz.” demiş.
Çocuklardan bir diğer ise, “Savaşın bitmesini ve bizim kazanmamızı istiyorum. Evimize döndüğümüzde de şehrimizi dünyanın en güzel şehri yapmayı istiyorum.” demiş.
Bir yanıt bırakın!